فرصت:
من و شهید غفور از همان دوران بچگی هم بازی بودیم.با وجود اینکه خیلی با هم رفیق بودیم ولی من دنبال فرصتی بودم که به او بفهمانم که قدرت من از ایشان بیشتر است و بالاخره یک روز این فرصت بدست آمد و من طوری قرار داشتم که بالای سر شهید غفور بودم.در همین حال یکدفعه ضربه ای به او وارد کردم و با خودم فکر می‌کردم که دیگر نمی‌تواند کاری انجام دهد.ایشان سریع خودش را از روی زمین بلند کرد و با یک دست من را روی زمین خواباند:حالا بلندشو!دیگه کاری با تو ندارم.شهید می خواست به من بفهماند که می تواند!

خیلی قشنگ بود

تواضع از اوصاف شهدا هست