در اصل تاریخ شکل گیری روستای چوبین در سال 1236هجري قمری مصادف با سال 1196 هجري شمسی بوده است. ولی قبل از آن چند خانواده که اصلیتی بلداجي داشته اند، در این مکان ساکن بوده اند ولی این مکان را رها کرده و به شهر خود بلداجي باز گشته اند.

    در سال 1196هجري شمسی چند نفر که اصلیتی وردنجانی داشته‌اند  به نام های مشهدی غلامرضای قادری، حسن آقا قادری، سردار و نامدار مولوي، براتعلی قادری، قاسم يوسفي، چراغعلی قادری، کربلایی ظهراب یوسفی، عبدالکریم یوسفی، کرمعلی یوسفی و حیدر یوسفی نزد یکی از رؤسا و مالکین شهر فارسان به نام حاج زمان خان اسلامی رفتند و از او خواستندبه دلایلی، مکانی برای سکونت در اختیار آنها قرار دهد.

    حاج زمان اسلامی چوبین را به این افراد معرفی کرد و از آنها خواست كه از محدوده روستا و امکانات زراعی (زمین های زراعی و چشمه های آب و....) آنجا بازدید کنند. اگر مورد پسند قرار گرفت آنجا را در اختیار آنها قرار دهد. بعد از بازدید این افراد از محدوده و امکانات روستا، مکان مورد پسندواقع گرديد. در سال 1196 شمسی این روستا به صورت رسمی در اختیار این افراد قرار گرفت و این افراد اولین کسانی بودند که در این روستا ساکن شدند. آن سال به سال "32 ریالی" معروف است. زيرا قیمت بیشتر ما یحتاج موردنيازمردم ازجمله: برنج، گندم، جو، روغن و ... هر من 32 ریال بود.

    در گذر سالها نفرات بعدی از وردنجان به روستای چوبین به دلايل متعدد مهاجرت كردند. از جمله این افراد که بعداً وارد چوبین شدند  می‌توان از ملّا غلامحسین رفیعی و ملّا حاجی آقا رفیعی نام بردکه افرادی با سواد و مکتب دار بوده اند. این دو نفر از اولین و بارز ترین اساتید قرآن بودند که وارد چوبین شدند و زحمات زیادی برای آموزش قرآن  به صورت فراگیر در روستا کشیدند.

وجه تسمیه روستای چوبین:

     خیلی ها می گویند از تنگ پردنجان تا تنگ گزی(محدوده ای از کوهرنگ)جزء ممالک خانهای بلداجي بوده و آنها نام چوبین را برای این محدوده انتخاب نمودند.

    به علّت اینکه در این محدوده گیاه خوشبویی به نام «چُو» می‌روییده این محدوده را به نام چُوبین که بعد ها به علت کثرت استعمال به چوبین معروف گردیده است.

راوي: مشهدي نجف مولوي متولد1290شمسی

منبع : کتاب مسافران بهشت

نوشته : حاج مرتضی رفیعی وردنجانی 

www.nt1.ir